 | |
| fot. MK |
Dziś czas na publikację pełnego orzeczenia sądu i treść ustnych motywów wyroku, wygłoszoną przez sędziego Tomasza Mrzygłóda.
Sąd Rejonowy dla Krakowa- Krowodrzy w Krakowie II Wydział Karny wydał wyrok, w którym:
I. orzekł w granicach czynów zarzucanych w punkcie I – XXVII aktu oskarżenia, oskarżonego Jacka P. uznał za winnego występków z art. 296 b § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. (dokonując zmiany opisu czynów) i za to na mocy art. 296 b § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 i § 3 k.k. wymierzył oskarżonemu Jackowi P. karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;
II. oskarżonego Jacka P. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie XXVIII aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 296 b § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za czyn ten na mocy powołanego przepisu wymierzył oskarżonemu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;
III. na mocy art. 45 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego Jacka P. w związku z czynem przypisanym mu w punkcie II sentencji wyroku przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w wysokości 5000 zł (pięć tysięcy złotych);
IV. na mocy art. 41 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego Jacka P., w związku z czynem przypisanym mu w punkcie II sentencji wyroku, środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu związanego z prowadzeniem lub organizacją profesjonalnych zawodów i imprez sportowych na okres 5 (pięciu) lat;
V. na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzonych oskarżonemu Jackowi P. w punktach I i II sentencji wyroku orzekł wobec oskarżonego Jacka P. karę łączną 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;
VI. na mocy art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu Jackowi P. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20 marca 2007 r. godz. 6:15 do dnia 21 marca 2007 r. godz. 20:40;
VII. orzekając w granicach czynów zarzucanych w puntach XXX i XXXI aktu oskarżenia, oskarżonego Rafała R. uznał za winnego popełnienia występków z art. 296 b § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. (dokonując zmiany opisu czynów) i za to na mocy art. 296 b § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 i § 3 k.k. wymierzył oskarżonemu Rafałowi R. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 (sto) złotych;
VIII. na mocy art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. warunkowo zawiesił oskarżonemu Rafałowi R. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;
IX. na zasadzie art. 414 § 1 k.pk. w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. oskarżonego Rafała R. uniewinnił od popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie XXIX aktu oskarżenia i w tym zakresie na zasadzie art. 630 k.p.k. wydatkami obciążył Skarb Państwa;
X. na zasadzie art. 414 § 1 k.pk. w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. oskarżonego Rafała R. uniewinnił od popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie XXXII aktu oskarżenia i w tym zakresie na zasadzie art. 630 k.p.k. wydatkami obciążył Skarb Państwa;
XI. na zasadzie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 6 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 , ze zm.) zasądził od oskarżonego Jacka P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 3672,15 zł (trzy tysiące sześćset siedemdziesiąt dwa złote 15/100) tytułem wydatków oraz kwotę 6400 zł (sześć tysięcy czterysta złotych) tytułem opłaty;
XII. na zasadzie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 6 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 , ze zm.) zasądził od oskarżonego Rafała R. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 3672,15 zł (trzy tysiące sześćset siedemdziesiąt dwa złote 15/100) tytułem wydatków oraz kwotę 2980 zł (dwa tysiące dziewięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty.
Wyrok nie jest prawomocny.
Korupcja w Cracovii - czytaj więcej
Uzasadnienie odczytał sędzia Tomasz Mrzygłód:
Proszę Państwa,
Przechodząc do analizy jakby materiału dowodowego zgromadzonego w tej sprawie pragnę odnieść się również do pewnych wypowiedzi stron, które zgłaszały w głosach końcowych. Mianowicie zarówno prokurator, jak i poniekąd obrońcy odwoływali się do pewnego filmu - mianowicie "Piłkarskiego Pokera", gdzie pewne zachowania korupcyjne z przeszłości, z lat 80., były przedstawione w dość komiczny i zabawny sposób. Natomiast prawda jest również taka, że te naszkicowane wówczas zachowania no miały też miejsce w rzeczywistości. Historycznie można przypomnieć takie zdarzenie z sezonu 1992/93 ligi polskiej - tak zwana niedziela cudów, gdy o mistrzostwo kraju walczyła Legia Warszawa, ŁKS Łódź oraz Lech Poznań. Tak naprawdę w ostatniej kolejce, mimo, że drużyny grały jednocześnie, ŁKS grał z Olimpią Poznań, Legia z Wisłą Kraków i obie drużyny, które zainteresowane były wtedy korzystnym wynikiem wygrały bardzo wysoko. Co wówczas już wzbudziło podejrzenia o korupcję. Winy co prawda wtedy nie udowodniono ani Legii ani ŁKS, natomiast wyniki tych meczów anulowano i mistrzostwo przyznano Lechowi Poznań.
O ile jeszcze w latach 90 i na początku lat 2000 - tego rodzaju zachowania polegające na korumpowaniu sędziów czy też wpływaniu na wynik spotkań, szczególnie piłkarskich, nie było w zasadzie penalizowane przez kodeks karny, to sytuacja zmieniła się diametralnie 1 lipca 2003, gdy wprowadzono tzw. korupcję sportową, jako typ czynu zabronionego, do ustawy karnej, artykuł 296 b paragraf 1 i 2 kodeksu karnego. Obecnie te przepisy tak naprawdę już nie obowiązują, gdyż ustawa o sporcie penalizuje te zachowania w sposób bardziej surowy. Natomiast z uwagi na to, że zarzucane czyny obu oskarżonym miały zostać popełnione w latach generalnie 2003 do 2005 sąd w chwili orzekania kieruje się ustawą tak naprawdę korzystniejszą dla sprawców.
Od tej daty 1 lipca 2003 roku zarówno środowisko sędziowskie, piłkarzy jak i również działaczy miało możliwość jakby zaprzestania tych działań, ale tak się nie stało. Niestety dla widzów, dla odbiorców, dla sportu i dla również porządku prawnego gdyż nie ulega wątpliwości w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, że wszystkie czyny zarzucone oskarżonemu Jackowi P. zostały po prostu popełnione przez niego. Modyfikacje jakie sąd tutaj dokonał w zasadzie tylko polegały w opisie czynów na wskazaniu w pewnych sytuacjach, że ten czyn został popełniony wyłącznie przez oskarżonego Jacka P. w sytuacji takiej, gdy nie było pewne, czy działał wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, bo nawet z aktu oskarżenia tak nie wynikało. Natomiast materiał dowodowy zgromadzony w tej sprawie potwierdza, potwierdzają to przesłuchiwani świadkowie, którzy byli podejrzani w tej sprawie, częściowo również Jacek P. przyznał się do niektórych zarzutów, wskazując jednak w swoich wyjaśnieniach, że tak naprawdę nie czynił źle, że zależało mu na tak naprawdę na dobrze klubu Cracovia, że cechowała go swoista miłość do tego klubu, że nie było innego wyjścia, że tylko tak można było zapobiec ewentualnemu oddziaływaniu innych drużyn piłkarskich. Natomiast w ocenie sądu tego rodzaju argumentacja no nie może przekonywać w sytuacji takiej gdy te działania wszystkie osób powiązanych w tym całym środowisku wypaczały istotnie jakby idę sportu, sens tych meczów piłkarskich no i większość widzów nawet pewnie się nie domyślała, że pewne rozstrzygnięcia mają zapaść w sposób określony z korzyścią dla którejś drużyny albo z niekorzyścią dla innej drużyny. W tym procederze brało udział wiele, bardzo wiele osób. Byli to piłkarze, byli to sędziowie, byli to działacze, był to pan F., był to znany sędzia na przykład W., który przesłuchiwany przed sądem stwierdził, że albo się w tym procederze uczestniczyło albo nie, albo się wypadało po prostu, albo jeżeli ktoś nie akceptował tych układów to po prostu to był oceniany słabo.
WYJAŚNIENIA B. SĘDZIEGO PIOTRA W. Z KRAKOWA - CZYTAJ WIĘCEJ
Natomiast były też osoby, które takiemu dyktatowi, takiemu nierzetelnemu, niezgodnemu z prawem postępowaniu się nie poddawały, ale należały do mniejszości niestety. Natomiast tego rodzaju argumentacja no nie może zyskać aprobaty sądu gdyż właśnie od osób, które były wysoko postawione czy to w PZPN czy to w klubach piłkarskich należało oczekiwać, że właśnie oni będą przestrzegać porządku prawnego. Jeżeli te osoby wiedziały, że od 1 lipca 2003 jest wprowadzane do obrotu prawnego coś co umożliwia ich ściganie to należało to po prostu przestać. Ale tak się nie stało i w konsekwencji doprowadziło do uruchomienia następnie przez prokuraturę po ujawnieniu tych wszystkich przejawów korupcji działań mających na celu ściganie tych osób i wyciąganie również tych zdarzeń sprzed wielu, wielu lat. Natomiast rozmiar postępowań, które były prowadzone w tej sprawie, szczególnie przez prokuraturę wrocławską no nie pozwalał na to by wszystkie osoby sprawnie i szybko obsądzić gdyż tak naprawdę to były dziesiątki osób, którym postawiono zarzuty albo lub już osądzonych, z różnych po prostu stron kraju i powiązanych nie tylko z Cracovią Kraków, ale również z klubami czy to ŁKS, czy GKS Bełchatów, czy Zagłębiem Lubin, no łącznie z piłkarzami, którzy później grali z tego klub w klubach nawet zagranicznych.
W ocenie sądu co do oskarżonego Jacka P. ilość przypisanych mu zarzutów, waga tych zarzutów, okoliczność, że był przecież sędzią piłkarskim międzynarodowym., autorytetem w środowisku, wskazuje na to, że tylko kara pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym tutaj spełni tutaj cele wychowawcze i zapobiegawcze kary, które ma spełnić. W ocenie sądu za czyny przypisane mu w ramach ciągu przestępstw z art. 91 paragraf 1 kodeksu karnego jak najbardziej słuszna była proponowana przez prokuratora kara dwóch lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności. Sąd wymierzył w efekcie karę łączną bo połączył również jedno zdarzenie gdy (...) oskarżonemu przypisano również przyjęcie korzyści majątkowej w kwocie pięciu tysięcy złotych. (...) Było to przestępstwo polegające na tym, że przyjął od Krzysztofa Z. działającego wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami obietnice korzyści majątkowej w kwocie pięciu tysięcy złotych, następnie przyjął obiecaną korzyść majątkową za mecz GKS Bełchatów - Polar Wrocław, miało to zagwarantować podejmowanie przez sędziów tego spotkania decyzji korzystnych dla GKS Bełchatów.
Trzeba również wziąć też pod uwagę to, że Jacek P. no nie działał tylko w interesie klubu Cracovia Kraków. Nawiązał również porozumienie ze Stanisławem P. z klubu Podbeskidzie Bielsko-Biała. Przez to, że również zajmował się ochroną stadionu klubu Podbeskidzie Bielsko-Biała i również podejmował działania mające na celu osiągnięcie pożądanych wyników dla drużyny Podbeskidzie BB, co zostało zresztą przez sąd przytoczone w opisie zarzutów w sentencji wyroku.
Kalendarium korupcyjne Podbeskidzia Bielsko-Biała
W ocenie sądu kara łączna orzeczona wobec Jacka P. w wymiarze dwóch lat i ośmiu miesięcy jest co prawda karą surową, ale w pełni sprawiedliwą, adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie sądu kara ta ma również dać przykład społeczeństwu, że tego rodzaju zachowania nie zostaną zapomniane, wybaczone i będą ścigane jeśli się powtórzą w przyszłości. Gdyż tego rodzaju patologia toczyła przez wiele lat tak naprawdę całe środowisko piłkarskie. I dobrze się chyba stało, że w ten sposób te jawny i bezczelne zachowania polegające na przyjmowaniu korzyści majątkowych zostały w jakiś sposób prawie, że wyeliminowane.
Natomiast co do środków karnych - mianowicie z uwagi na to, że oskarżony P. przyjął korzyść majątkową, sąd orzekł w sentencji wyroku środek karny w postaci przepadku równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa. I również z uwagi na to, że oskarżony nadużył swojego stanowiska, zawodu orzekł środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu związanego z prowadzeniem lub organizacją profesjonalnych zawodów, imprez sportowych na okres pięciu lat.
Co do natomiast oskarżonego Rafała R. oskarżony ten staną pod zarzutem czterech zarzutów. Tutaj w ocenie sądu natomiast były podstawy do przypisania oskarżonemu dwóch zarzutów, mianowicie: udzielenia korzyści majątkowej Adamowi K. oraz Józefowi D., wspólnie i w porozumieniu z Jackiem P. Materiał dowodowy, w szczególności zeznania Adama K. i Józefa D., dowody zgromadzone w tej sprawie nie poddają w wątpliwość, że Rafał R. być może jako posłaniec, ale również osoba współdziałająca z Jackiem P., związana z nim przez środowisko kibicowskie Cracovii Kraków, uczestniczył w przekazywaniu, wręczaniu tym osobom korzyści majątkowej. I również te jego zachowania spełniają znamiona art. 296 b paragraf 2 kodeksu karnego. Natomiast oskarżony miał również postawione zarzuty dotyczące wręczania korzyści majątkowej Mariuszowi G. (w zarzucie 29) oraz w zarzucie 32 - Piotrowi K. W tym zakresie sąd uznał jednakże, ze materiał dowodowy nie daje wystarczających podstaw do tego żeby przypisać oskarżonemu R. winy za popełnienie tych przestępstw. W szczególności co do Mariusza G., świadek ten zeznał, że korzyść majątkową, kopertę z przesyłką wręczył mu Jacek P. Natomiast w tym samochodzie, w którym wówczas w okolice Rawy Mazowieckiej przyjechał Jacek P. były jakieś osoby. Natomiast tych osób no świadek nie był w stanie rozpoznać, nie okazano mu tych osób później w żaden sposób. Nie widział ani nie wiedział kto to są te osoby Zatem tak - jeżeli zatem nie mamy pewnego dowodu na to, że oskarżony Rafał R. na pewno był w tym samochodzie, w ocenie sądu dowód taki, że łączył się nawet, przyjmując z Mariuszem G. dzień wcześniej, no nie daje podstaw do przyjęcia, że po pierwsze wiedział o tym, że Jacek P. wręczy korzyść majątkową, że wręcza korzyść majątkową i, że obejmował to swoim zamiarem. Tu dowody są po prostu zbyt słabe, żeby przypisać oskarżonemu winę za ten czyn. Co do Piotra K. - świadek ten zeznał, że korzyść majątkową w hotelu wręczyło mu trzech łysych osiłków. Natomiast z materiału dowodowego tak naprawdę nie wynikało, że jednym z tych osiłków był Rafał R. Piotrowi K. nie okazano żadnych wizerunków osób. On po wielu latach nie był też w stanie stwierdzić, czy to rzeczywiście był Rafał R. A jeżeli tak, to sąd uznał, że w zakresie tych dwóch zarzutów jest brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia tych dwóch przestępstw i uniewinnił oskarżonego Rafała R. w tym zakresie.
WYJAŚNIENIA RAFAŁA R. ZE ŚLEDZTWA - CZYTA WIĘCEJ
Co do natomiast Rafała R., podobnie jak oskarżony Jacek P. nie do dotychczas karany za żadne przestępstwo, natomiast przypisano mu tylko dwa zarzuty w istocie, więc w ocenie sądu zatem stopień społecznej szkodliwości tych dwóch czynów był zdecydowanie mniejszy, rola oskarżonego Rafała R. była zdecydowanie też mniejsza. I w ocenie sądu rzutowało to na wymiar kary - sąd wymierzył karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszący trzy lata. W ocenie sądu - dotychczasowa niekaralność oskarżonego Rafała R. oraz obecny sposób, styl życia prowadzi do wniosku, że tamte zachowania były jedynie incydentami w jego życiu i nie powtórzą się więcej. Zresztą co do Rafała R. to tak naprawdę prokurator też wnosił o warunkowe zawieszenie wykonania kary. Natomiast podobnie jak w przypadku Jacka P. sąd orzekł wobec Rafała R. kary grzywy kumulatywnej obok kary pozbawienia wolności, gdyż w istocie korzyścią majątkową mającą na celu popełnienie przestępstwa jest nie tylko korzyść dla siebie ale także korzyść dla innej osoby.
Co do jeszcze kosztów tego postępowania. Na koszty złożyły się opłaty oraz wydatki związane z postępowaniem przygotowawczym i postępowaniem przed sądem w ilości przypisanej. Na poczet orzeczonej oskarżonemu Jackowi P. kary pozbawienia wolności sąd zaliczył mu okres zatrzymania w tej sprawie.
(...) Szczegółowe uzasadnienie sąd sporządzi na piśmie, jeżeli wniosą o to strony wyrok jest bowiem nieprawomocny. Od tego wyroku stronom przysługuje apelacja do Sądu Okręgowego w Krakowie. Celem wniesienia apelacji w terminie siedmiu dni od ogłoszenia wyroku należy złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Apelacja może być następnie wniesiona w terminie dni 14 od doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.
To wszystko dziękuję Państwu.
Lista oskarżonych o korupcję w polskim futbolu.
Lista skazanych za korupcję
Lista ustawionych meczów
Kto ustawił/próbował ustawić najwięcej meczów - zobacz listę
Mapa korupcji w polskim futbolu
Zobacz nasz profil na Facebooku
Zobacz nasz profil na Twitterze
Reklamy, które widzicie od jakiegoś czasu na blogu nie sprawiają, że zarabiam jakieś duże pieniądze. Są to jednak pieniądze, które pozwalają opłacić rozmowy telefoniczne lub bilety na pociąg, gdy zdobywam newsy na bloga. Jeżeli więc czytasz moje artykuły - na pewno warto kliknąć
